Warsztaty dla dzieci

Po krótkiej przerwie wróciliśmy z naszymi warsztatami z pierwszej pomocy. W ubiegłą sobotę mieliśmy okazję poprowadzić szkolenie dla dzieci uczestniczących w zajęciach Kumulacja Aktywności – W lato góry, zimą na skitury oraz ich rodziców.

Warsztaty poprowadzili specjaliści z COR-MED🥰 oraz dr med. Katarzyna Kącka, która przez wiele lat pełniła funkcję ordynatora Oddziału Intensywnej Terapii i Anestezjologii Uniwersyteckiego Szpitala Ortopedyczno-Rehabilitacyjnego w Zakopanem, a obecnie jest wykładowcą m.in. Zakładu Medycyny Katastrof i Pomocy Doraźnej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.

P.S. Kumulacja Aktywności – W lato góry, zimą na skitto wspaniała inicjatywa skierowana do dzieci z Zakopanego i okolic, które mogą uczestniczyć w fajnych zajęciach sportowych nieodpłatnie. Program “Kumulacja Aktywności” jest współfinansowany przez Ministerstwo Sportu i Turystyki. W tym roku nabór na zajęcia jest już oczywiście zakończony – w przyszłym roku koniecznie jednak wypatrujcie plakatów w szkołach i zapisujcie swoje dzieciaki. Naprawdę warto!

Żmija w górach – jak zachować się w razie ukąszenia?

Żmija w górach – jak zachować się w razie ukąszenia?

W Polsce jedynym jadowitym wężem jest żmija zygzakowata. Wielu z nas obawia się ukąszenia podczas wycieczki w górach. Oto, co powinniśmy, a czego zdecydowanie nie powinniśmy robić, jeśli dojdzie do takiej sytuacji.

To musisz zapamiętać!
Jakie działania podjąć?
Jak zabezpieczyć ranę po ukąszeniu?

Czego nie należy robić?

Co jeszcze warto wiedzieć?

Zapamiętaj!

Po ukąszeniu przez żmiję Ciebie lub towarzysza wycieczki przede wszystkim zachowaj spokój. Postaraj się dotrzeć do szpitala tak szybko, jak to możliwe. Lekarze być może zalecą 24-godzinną obserwację, a także podanie specyficznej anatoksyny przeciwko jadowi węża.

Zawsze, gdy nie masz pewności, jak postąpić w razie wypadku, zadzwoń pod numer alarmowy 𝟭𝟭𝟮, pod którym uzyskasz potrzebne informacje.

Czym jest odwodnienie i jak prawidłowo się nawadniać?

Czym jest odwodnienie i jak prawidłowo się nawadniać?

Ostatnie dni przyniosły ochłodzenie, ale na pewno słoneczna pogoda jeszcze do nas w tym roku wróci! A może ktoś planuje podróż do Azji, na co jesienią zaczyna się sezon? Dziś mamy dla Was post o odwodnieniu i prawidłowym nawadnianiu!

𝗖𝘇𝘆𝗺 𝗷𝗲𝘀𝘁 𝗼𝗱𝘄𝗼𝗱𝗻𝗶𝗲𝗻𝗶𝗲?

Odwodnienie to stan, w którym niedostateczna ilość płynów w organizmie zaburza jego prawidłowe funkcjonowanie. Dlatego w górach, przy zwiększonym wysiłku fizycznym, odpowiednie nawodnienie organizmu jest bardzo ważne, i to zarówno latem, jak i zimą, kiedy również dochodzi do zwiększonej utraty wody (to nawet szklanka wody na godzinę!), ponieważ oddychamy zimnym suchym powietrzem.

Odwodnienie może być wynikiem zarówno zwiększonej utraty wody, jak i tym, że za mało pijemy. Dochodzi wtedy nie tylko do utraty wody, ale też ważnych dla organizmu elektrolitów, dlatego istotne jest uzupełnianie ich wraz z płynami.

Pamiętaj, że odwodnienie jest groźne dla życia i nie ignoruj jego objawów!

Początkowe objawy odwodnienie to:

Jeśli nie podejmiesz odpowiednich działań, może pojawić się gorączka i skurcze mięśni, a następnie nawet drgawki i utrata przytomności.

Jak prawidłowo się nawadniać?

W codziennych warunkach kobieta potrzebuje około 2 litrów, a mężczyzna 2,5 litra płynów na dobę, podczas wysiłku fizycznego w górach to zapotrzebowanie wzrasta nawet do 4-5 litrów. Uważnie obserwuj dzieci i osoby starsze, ponieważ są szczególnie narażone na odwodnienie. Zwłaszcza osoby starsze rzadziej czują, że chce im się pić, dlatego mogą odwodnić się szybciej.

Pamiętaj więc o tym, by dużo pić – około 0,5-1 litr do śniadania, 1,5-3 litry w trakcie wysiłku, a na koniec 1-1,5 litra do kolacji. O odpowiednim nawodnieniu świadczy częste oddawanie moczu.

Jak pić w trakcie wędrówki, jeśli nie chcemy często się zatrzymywać?

Najlepsze są tzw. camelbaki, czyli worki z rurką, z której możemy upić kilka łyków co 10-15 minut. Nie tracimy wtedy czasu na otwieranie plecaka i wyjmowanie butelki bądź termosu. Camelbaki doskonale sprawdzają się również z zimie, musimy jednak pamiętać o tym, by przy każdym łyku wdmuchnąć do rurki powietrze, inaczej woda w rurce może zamarznąć. Pomaga w tym też częste picie zapewniające ruch wody w rurce oraz wlanie do worka ciepłego płynu.

Co pić?

Ponieważ wraz z potem tracimy też cenne elektrolity, musimy pamiętać o ich uzupełnianiu. W aptekach, sklepach sportowych i górskich dostępne są one w formie tabletek czy proszku, który wrzuca się do wody – powstaje wtedy napój izotoniczny. Można też kupić gotowy napój lub zrobić go samemu: do litra wody dodaj 2 łyżki miodu, pół łyżeczki soli kuchennej i sok z cytryny lub inny sok owocowy do smaku.

Choroba wysokogórska – część pierwsza

Czy wiesz, że za dużą wysokość uznajemy położenie już od 1000 metrów?

Według niektórych źródeł objaw choroby wysokościowej mogą pojawić się już się już pojawić od wysokości 1000 metrów. Objawy choroby wysokościowej (według Lake Louise Questionnaire Score) możemy przypisać do czterech grup:

  1. Ból głowy
  2. Objawy żołądkowo-jelitowe (zaburzenia apetytu, nudności, wymioty)
  3. Zmęczenie/osłabienie
  4. Zawroty głowy

Wyżej wspomniane objawy pojawiają się z narastającym nasileniem w zależności od 3 czynników:

  1. Wysokość oraz szybkości jej zdobywania
  2. Zmęczenie
  3. Stopień wytrenowania i adaptacji organizmu

Biorąc pod uwagę fakt, że większość z nas oddycha powietrzem atmosferycznym, w którym stężenie tlenu wynosi około 21% każdy wyjazd w góry może być związany z pewnym dyskomfortem związanym ze zmieniającym się stężeniem naszego głównego gazu oddechowego i jego prężności. Już na poziomie szczytu takiego szczytu jak Babia Góra w Beskidzie Żywieckim możemy odczuwać oznaki choroby wysokościowej ponieważ na wysokości 1725 stężenie tlenu wynosi około 17%. Natomiast na poziomie najwyższego szczytu Polski tj. Rysy (2499-2503 m. n. p. m) stężenie tlenu wynosi już około 15%. Celem nadania perspektywy powyżej wspomnianym stężeniom tlenu należy sobie uzmysłowić, że w trakcie jednego wdechu zużywamy około 3% tlenu z powietrza. Co oznacza, że na szczycie Rysów oddychamy mieszaniną oddechową przypominającą powietrze, z którego już dwukrotnie pobraliśmy tlen.

W bardziej skrajnych przypadkach poza wspomnianym objawami na wysokości mogą się pojawić inne formy choroby wysokościowej. Wszystkie te jednostki są efektem hipoksji hipobarycznej i obejmują 3 jednostki:

  1. Ostra Choroba Wysokościowa
  2. Wysokościowy Obrzęku Płuc
  3. Wysokościowy Obrzęku Mózgu

Hipoksję hipobaryczną możemy najprościej przetłumaczyć jako przebywanie w warunkach niskiego stężenia tlenu i niskiego ciśnienia atmosferycznego. Szersze rozwinięcie zagadnienia choroby wysokościowej pojawi się w kolejnych postach.


Literatura

  1. Baniya, S. i wsp. Reentry High Altitude Pulmonary Edema in the Himalayas. High Alt. Med. Biol. 2017, 18, 425–427.
  2. Gallagher, S.A. i wsp. High-altitude illness. Emerg. Med. Clin. N. Am. 2004, 22, 329–355.
  3. Schoene, R.B.; i wsp. High Altitude; Saunders: Philadelphia, PA, USA, 2000; Volume 1.

Używamy ciasteczek

Używamy ciasteczek w celu poprawienia komfortu korzystania ze strony. Nie są one szkodliwe! Zajrzyj do Polityki Prywatności, aby dowiedzieć się szczegółów.